Ο χρόνος και η φαντασία (που συχνά δεν είναι και αυτή παρά προϊόν του χρόνου) διδάσκουν πολλά, αλλά τίποτα σημαντικότερο απ’ αυτό:
Όλοι οι άνθρωποι είναι παρόμοιοι με πολλούς τρόπους.
Εάν θες να μάθεις τι σκέφτεται ο πελάτης σου, κύριε Πωλητή, μελέτησε τον εαυτό σου και βρες τι θα σκεφτόσουν εσύ, εάν ήσουν στη θέση του πελάτη.
Μελέτησε τον εαυτό σου, βρες ποια είναι τα κίνητρα που σε ωθούν να κάνεις ορισμένες πράξεις και να αποφεύγεις άλλες, και θα έχεις προχωρήσει πολύ στο να τελειοποιήσεις τον εαυτό σου να χρησιμοποιεί ορθά τη φαντασία.
Το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο του ντετέκτιβ είναι η φαντασία. Η πρώτη ερώτηση που κάνει όταν καλείται να διαλευκάνει ένα έγκλημα είναι: «Ποιο ήταν το κίνητρο;». Εάν το βρει, τότε συνήθως βρίσκει και τον δράστη.Ένας έχασε το άλογό του και είπε ότι θα έδινε αμοιβή πέντε δολάρια σε όποιον το έβρισκε. Κάμποσες μέρες μετά ένα παιδί που υποτίθεται ότι ήταν «λειψό» τού έφερε το άλογο και ζήτησε την αμοιβή του. Ο ιδιοκτήτης ήταν περίεργος να μάθει πώς το παιδί είχε βρει το άλογο. «Πώς σκέφτηκες πού να ψάξεις;», ρώτησε και ο μικρός απάντησε: «Μα, απλώς φαντάστηκα πού θα πήγαινα εγώ εάν ήμουν άλογο και πήγα εκεί και το βρήκα». Καθόλου άσχημα για «λειψό» παιδί. Κάποιοι που κατηγορούνται για χαζοί τα βγάζουν πέρα μια χαρά στη ζωή, χωρίς να δείξουν τόση φαντασία όση αυτό το αγόρι.
Εάν θες να ξέρεις τι θα κάνει ο άλλος, χρησιμοποίησε τη φαντασία σου, βάλε τον εαυτό σου στη θέση του και βρες τι θα έκανες εσύ. Αυτό θα πει φαντασία.
Κάθε άτομο θα πρέπει να είναι λίγο ονειρευτής. Κάθε επιχείρηση χρειάζεται ονειρευτή. Κάθε βιομηχανία και κάθε επάγγελμα τον χρειάζονται. Αλλά ο ονειρευτής πρέπει να κάνει επίσης και έργα, ειδάλλως θα πρέπει να συμμαχήσει με κάποιον που μπορεί να μετατρέψει τα όνειρα σε πραγματικότητα και που το πράττει.
(Απόσπασμα από το βιβλίο Ο Νόμος της Επιτυχίας)