Τούτο το μήνυμα των Χριστουγέννων από τον Napoleon Hill δεν γράφτηκε με σκοπό να μας διδάξει, αλλά για να μας κάνει να διδάξουμε εμείς στον εαυτό μας μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες της ζωής. Έχει πρόθεση να αποτελέσει πηγή μόρφωσης με την πραγματική έννοια της λέξης και να αναπτύξει εκ των έσω τις δυνάμεις του νου.
“Στο δωμάτιο πλάι στο γραφείο μου, τα παιδιά μας στολίζουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο και οι φωνούλες τους αντηχούν σαν μουσική στα αυτιά μου. Είναι ευτυχισμένα, όχι μόνο επειδή περιμένουν να λάβουν, αλλά για τον βαθύτερο λόγο ότι έχουν κρύψει δώρα τα οποία περιμένουν να δώσουν.
Από το παράθυρο του γραφείου μου βλέπω και τα παιδιά του γείτονα που και αυτά ετοιμάζονται με χαρά για την υπέροχη γιορτή.
Σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, εκατομμύρια άνθρωποι ετοιμάζονται να γιορτάσουν τη γέννηση του Πρίγκιπα της Ειρήνης, ο οποίος περισσότερο από κάθε άλλον, εξήγησε γιατί είναι πιο ευλογημένο να δίνεις παρά να παίρνεις και γιατί η ευτυχία διαρκείας δεν γεννιέται από την κατοχή υλικού πλούτου, αλλά από την προσφορά υπηρεσιών στην ανθρωπότητα.
Ο Χριστιανισμός είναι μία από τις μεγαλύτερες και πιο ευρείες επιρροές στον σημερινό κόσμο και δεν θα απολογηθώ θυμίζοντάς σου ότι τα διδάγματα της φιλοσοφίας του Χριστού εναρμονίζονται απόλυτα με τα θεμέλια στα οποία κυρίως βασίστηκε το παρόν μάθημα.
Καθώς αντικρίζω τα χαρούμενα προσωπάκια των παιδιών και παρατηρώ τα βιαστικά πλήθη των καθυστερημένων χριστουγεννιάτικων αγοραστών, όλα ακτινοβόλα από την αίγλη του πνεύματος της προσφοράς, δεν μπορώ να μην ευχηθώ να μην ήταν κάθε μέρα παραμονή Χριστουγέννων, γιατί έτσι ο κόσμος θα ήταν καλύτερος, ο αγώνας της ζωής θα μειωνόταν στο ελάχιστο και το μίσος και οι προστριβές θα είχαν τεθεί εκτός νόμου.
Η ζωή διαρκεί, στην καλύτερη περίπτωση, ορισμένα χρόνια. Είμαστε σαν τα κεριά: ανάβουμε, φέγγουμε τρεμοσβήνοντας για λίγο και μετά σβήνουμε! Εάν ήρθαμε στον κόσμο για να σωρεύσουμε θησαυρούς για χρήση στη ζωή που κείται πέρα από τη μαύρη σκιά τού Θανάτου, μήπως μπορούμε να σωρεύσουμε καλύτερα αυτούς τους θησαυρούς προσφέροντας όσες υπηρεσίες μπορούμε, σε όλους τους ανθρώπους που μπορούμε, με πνεύμα αγάπης, καλοσύνης και συμπάθειας;
Ελπίζω να συμφωνείς με αυτή τη φιλοσοφία.
Εγώ απιθώνω τη σκυτάλη της σκέψης, αλλά είναι τώρα καθήκον σου να την πάρεις εσύ και να την αναπτύξεις με τον δικό σου τρόπο και για δικό σου όφελος”.
Napoleon Hill 1928
Απόσπασμα από το βιβλίο Ο Νόμος της Επιτυχίας σε 16 μαθήματα