O πόλεμος γεννιέται από την επιθυμία του ατόμου να κερδίσει πλεονέκτημα εις βάρος των συνανθρώπων του.
Η ανθρακιά αυτής της επιθυμίας μετατρέπεται σε πυρκαγιά, όταν συνασπίζονται εκείνοι που βάζουν τα συμφέροντα της ομάδας τους πάνω από εκείνα άλλων ομάδων.
Ο πόλεμος δεν μπορεί να σταματήσει ξαφνικά!
Μπορεί να εξαλειφθεί μόνο μέσω εκπαίδευσης, μέσω της αρχής της υπόταξης του ατομικού συμφέροντος στο ευρύτερο συμφέρον της ανθρωπότητας ως σύνολο.
Οι τάσεις και δραστηριότητες του ανθρώπου, όπως δηλώσαμε ήδη, αναπτύσσονται από δύο μεγάλες δυνάμεις. Η μία είναι η φυσική κληρονομικότητα και η άλλη η κοινωνική κληρονομικότητα.
Μέσω της φυσικής κληρονομικότητας, ο άνθρωπος κληρονομεί την παλιά τάση να καταστρέφει τον συνάνθρωπό του για αυτοπροστασία. Αυτή η πρακτική είναι απομεινάρι μιας εποχής που ο αγώνας της ζωής ήταν τόσο σκληρός, που μόνο ο σωματικά ισχυρός μπορούσε να επιβιώσει.
Βαθμιαία, ο άνθρωπος άρχισε να μαθαίνει ότι το άτομο μπορούσε να επιβιώσει υπό ευνοϊκότερες συνθήκες, συμμαχώντας με άλλους, και από αυτή την ανακάλυψη προέκυψε η σύγχρονη κοινωνία μας, στην οποία ομάδες σχημάτισαν πολιτείες και αυτές με τη σειρά τους σχημάτισαν έθνη. Μεταξύ των ατόμων μιας συγκεκριμένης ομάδας ή έθνους υπάρχει ελάχιστη τάση για πόλεμο, επειδή χάρη στην αρχή της κοινωνικής κληρονομικότητας έμαθαν ότι μπορούν να επιβιώσουν καλύτερα υποτάσσοντας το συμφέρον του ατόμου σε εκείνο της ομάδας.
Το πρόβλημα είναι να επεκταθεί η αρχή της ομαδοποίησης, έτσι ώστε τα έθνη του κόσμου να υποτάξουν τα μεμονωμένα συμφέροντά τους σε εκείνα της ανθρωπότητας ως σύνολο.
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της αρχής της κοινωνικής κληρονομικότητας: εμφυτεύοντας στον νου των νέων κάθε φυλής την ιδέα ότι ο πόλεμος είναι φριχτό πράγμα και δεν εξυπηρετεί ούτε το συμφέρον του ατόμου που εμπλέκεται, ούτε το συμφέρον της ομάδας στην οποία ανήκει.
Προκύπτει το ερώτημα: «Πώς μπορεί να γίνει αυτό;». Προτού απαντήσουμε, ας καθορίσουμε πάλι τον όρο «κοινωνική κληρονομικότητα» και ας βρούμε ποιες είναι οι προοπτικές της.
Κοινωνική κληρονομικότητα είναι η αρχή μέσω της οποίας οι νεαροί αφομοιώνουν από το περιβάλλον και ιδιαίτερα μέσω της προγενέστερης εκπαίδευσής τους από γονείς, δασκάλους και θρησκευτικούς ηγέτες, τις πεποιθήσεις και τάσεις των ενηλίκων, οι οποίοι κυριάρχησαν πάνω τους.
Για να είναι επιτυχημένο κάθε σχέδιο κατάργησης του πολέμου, θα εξαρτηθεί από την επιτυχία της συνεργατικής προσπάθειας ανάμεσα σε όλες τις εκκλησίες και τα σχολεία του κόσμου, με δηλωμένο στόχο να εμποτιστεί τόσο πολύ ο νους των νέων με την ιδέα να καταργηθεί ο πόλεμος, που η ίδια η λέξη «πόλεμος» να ξυπνά τον τρόμο στην καρδιά τους.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ!
Απόσπασμα από το βιβλίο “Ο Νόμος της Επιτυχίας,” – Μάθημα 15ο Διαλλακτικότητα