Συγγραφέας

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Γιάννης Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1952 στον Πειραιά.
Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Θεάτρου από το Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ. Είναι Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Το 1999 εξελέγη Επίκουρος Καθηγητής στο Τ.Ε.Π.Α.Ε.Σ. απ’ όπου αφυπηρέτησε το 2020.
Το 1984, το θεατρικό του έργο Ο Α, ο Β και ο Γ διακρίθηκε με το Α΄ Βραβείο για δόκιμους Θεατρικούς Συγγραφείς, στον διαγωνισμό του Κρατικού Βραβείου Συγγραφής Θεατρικού Έργου. Το 1986 Ο Α, ο Β και ο Γ παρουσιάστηκε από τη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου της Ελλάδος.

Το 2009 σε συνεργασία με τον Δημοτικό Οργανισμό Πολιτισμού Αθλητισμού Ρόδου ίδρυσε και διηύθυνε το Εργαστήριο Μελέτης Δράματος, Σύνθεσης Δραματικού Διακειμένου και Παράστασης Θεατρικού Αναλογίου.

Έργα του

Μελέτες
Πράξη και λόγος εν Τραγικώ Διαλόγω (1996)
Θεατρική Παιδεία και Κοινωνική Αγωγή (1997)
Δια Παιδαγωγίας Κοινωνών Αποτραγικοποίησις (1999)
Το Όλον, το Τραγικόν και η Αγωγή (2002)
Καθάρσεως Όρια και Όροι (2005)
Έστιν ουν Τραγωδία (2008)
Μυθοπλασία, Βίωμα και Παιδεία (2012)

Δραματικά κείμενα και διακείμενα
Ο Α, ο Β και ο Γ (1986)
Ες Μνημοσύνη (2006)
Άγγελοι της Ισπανικής Τέχνης (2007)
Μητρικού Λόγου Σπαράγματα (2009)
Σκιρτήματα Θηριώδους Ψυχής (2010)
Ανερχόμενων Αστών Όνειρα και Εφιάλτες (2011)

Βιβλία Συγγραφέα

Μεσότητα στην άκρη του κόσμου

22.00

Το παρών φιλοσοφικό μυθιστόρημα απλουστεύει τους σχετικούς με το θέμα στοχασμούς της αρχαιοελληνικής σοφίας, και εξετάζει εάν επηρεάζουν τις ενέργειες των σύγχρονων, όποτε βιώνουν αντίθετες διαθέσεις: θάρρους ή δειλίας, εντιμότητας ή απιστίας, ντροπής ή αναισχυντίας…
Υποδυόμενος έναν ιδιόρρυθμο ερευνητή και αντιλέγοντας προς το ίδιο του το πνεύμα, που αυτονομείται για να σχολιάζει και να σατιρίζει όσα συμβαίνουν, ο συγγραφέας κατευθύνει τους ήρωες και τις ηρωίδες να συνδέουν το παρελθόν με το παρόν, τις μυθικές αφηγήσεις με τις ιστορικές μαρτυρίες…
Αφενός, οι ρόλοι απογοητεύονται από τις πικρές μνήμες για το χθες, από τον άγονο μόχθο για το σήμερα, από την αβάσιμη ελπίδα για το αύριο. Αφετέρου, οι χαρακτήρες ανακουφίζονται από τη γαλήνη της πίστης, από τη σιγουριά της παράδοσης, από τα φτερά του έρωτα, από τη ζωογόνο τελετουργία.

0
    0
    ΚΑΛΑΘΙ
    ΤΟ ΚΑΛΑΘΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΙΟΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ