Μυθιστόρημα

Το παρών φιλοσοφικό μυθιστόρημα απλουστεύει τους σχετικούς με το θέμα στοχασμούς της αρχαιοελληνικής σοφίας, και εξετάζει εάν επηρεάζουν τις ενέργειες των σύγχρονων, όποτε βιώνουν αντίθετες διαθέσεις: θάρρους ή δειλίας, εντιμότητας ή απιστίας, ντροπής ή αναισχυντίας…
Υποδυόμενος έναν ιδιόρρυθμο ερευνητή και αντιλέγοντας προς το ίδιο του το πνεύμα, που αυτονομείται για να σχολιάζει και να σατιρίζει όσα συμβαίνουν, ο συγγραφέας κατευθύνει τους ήρωες και τις ηρωίδες να συνδέουν το παρελθόν με το παρόν, τις μυθικές αφηγήσεις με τις ιστορικές μαρτυρίες…
Αφενός, οι ρόλοι απογοητεύονται από τις πικρές μνήμες για το χθες, από τον άγονο μόχθο για το σήμερα, από την αβάσιμη ελπίδα για το αύριο. Αφετέρου, οι χαρακτήρες ανακουφίζονται από τη γαλήνη της πίστης, από τη σιγουριά της παράδοσης, από τα φτερά του έρωτα, από τη ζωογόνο τελετουργία.