Ένα άλλο σημαντικό κομμάτι στα πλαίσια της υγιούς επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων και προκειμένου να μπορούμε να περάσουμε σωστά τα μηνύματα που θέλουμε είναι αυτό που αναφέρουμε ως εύνοια ή αλλιώς συμπάθεια.
Πόσες φορές έχουμε βρεθεί σε συζητήσεις ή καταστάσεις, στις οποίες πιστεύουμε ότι ταιριάζουμε με το συνομιλητή μας ή ότι έχουμε απίστευτη χημεία και άλλες φορές σε καταστάσεις, που συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο και νιώθουμε άβολα. Το να καταφέρουμε να αποκτήσουμε την εύνοια τού συνομιλητή είναι ένα σημαντικότατο εργαλείο, προκειμένου να καταστεί έτοιμος να ακούσει αυτά που έχουμε να πούμε, να δει όσα έχουμε να του δείξουμε και να νιώσει τα συναισθήματα που θέλουμε να του μεταγγίσουμε. Το ζούμε σε καθημερινές καταστάσεις. Ας πούμε ότι βρισκόμαστε σε ένα πάρτι, όπου δεν γνωρίζουμε κανέναν και θέλουμε να κοινωνικοποιηθούμε. Στην αρχή, η γλώσσα του σώματός μας ανταποκρίνεται σε μια αμυντική στάση, που φιλτράρουμε το περιβάλλον και δεν είμαστε απόλυτα δεκτικοί. Στη συνέχεια, νιώθουμε ότι θα μπορούσαμε να ταιριάξουμε με κάποιους ανθρώπους και υποσυνείδητα το κριτήριο που μας κάνει να τους επιλέξουμε είναι επειδή σε μεγάλο βαθμό μας θυμίζουν τον εαυτό μας. Το οικείο μάς ελκύει, οπότε είτε από τη στάση του σώματος, είτε από τα ρούχα που φοράει, είτε από τον τρόπο που κινείται ή μιλάει κάποιος που μας θυμίζει εμάς ή κάποιον με τον οποίο ήδη ταιριάζουμε τότε είναι και αυτός που θα νιώσουμε μια συμπάθεια προς το πρόσωπό του. Συνήθως δεν γνωρίζουμε γιατί συμβαίνει, αλλά στην πραγματικότητα αυτό που λέμε ότι ταιριάζουν οι χημείες μας, είναι επειδή νιώθουμε άνετα με το οικείο. Επομένως, είμαστε πιο δεκτικοί σε μια επικοινωνία με έναν τέτοιο άνθρωπο.
(Απόσπασμα από το βιβλίο Η μαγεία του ανθρώπινου μυαλού)