ΤΟ ΑΣΤΡΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΕΝΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ
Στις 7 Ιανουαρίου του 1943 ένας 87χρονος άνδρας άφησε την τελευταία του πνοή σ’ ένα ταπεινό δωμάτιο του ξενοδοχείου New Yorker. Πέθανε κατά τη διάρκεια ενός ύπνου γεμάτου όνειρα και το παγερό του πρόσωπο ανέδιδε μια απόκοσμη γαλήνη. Ο νεκρός λεγόταν Νίκολα Τέσλα και ήταν ένας από τους μεγαλύτερους εφευρέτες όλων των εποχών. Πριν ακόμη το σώμα του μεταφερθεί στο Γραφείο Τελετών Φρανκ Κάμπελ, πράκτορες του FBI μπήκαν μέσα στο δωμάτιό του και ερεύνησαν σχολαστικά κάποια από τα δεκάδες κιβώτια με έγγραφα και σημειώσεις, ανοίγοντας παράλληλα το χρηματοκιβώτιό του. Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς βρήκαν και υπεξαίρεσαν από αυτόν τον πολύτιμο πακτωλό εγγράφων, που ο Τέσλα άφησε παρακαταθήκη στην ανθρωπότητα. Το γεγονός αυτό θα περνούσε ίσως απαρατήρητο αν ο Τέσλα δεν ήταν ένας από τους ανθρώπους, που βρισκόταν επί δεκαετίες στην πρωτοπορία τού πολλά υποσχόμενου τομέα της ηλεκτροτεχνικής. Ένας «άνθρωπος των θαυμάτων», που προχώρησε άφοβα μπροστά, εξερευνώντας άγνωστες «ηπείρους» γνώσεων, που ξεκλείδωσε πολλά μυστικά της φύσης και τα χάρισε στην ανθρωπότητα. Η ζωή και το έργο αυτού του ιδιαίτερου ανθρώπου, που ως σύγχρονος Προμηθέας χάρισε το δώρο του ηλεκτρισμού στον κόσμο, συνεχίζει να κρύβει πολλά μυστικά που μένει να εξερευνηθούν… Όλοι μας έχουμε ζήσει την εμπειρία μιας συσκότισης. Μια απλή διακοπή του ρεύματος είναι αρκετή για να μας υπενθυμίσει ότι πριν από έναν μόλις αιώνα οι άνθρωποι ζούσαν στον ρυθμό του Ήλιου: ξυπνούσαν με την ανατολή και αποσύρονταν στα σπίτια τους με τη δύση. Αν και εκείνη η εποχή είχε τη γοητεία της, ωστόσο η ανθρώπινη ζωή ήταν δέσμια του κύκλου του ηλιακού φωτός. Όλες σχεδόν οι ανθρώπινες δραστηριότητες γίνονταν κάτω από το φως της ημέρας, ενώ τη νύχτα βασίλευαν το σκοτάδι και οι προκαταλήψεις. Με τη δύση του ήλιου τα πάντα νεκρώνονταν κάτω από τα βαριά πέπλα του σκότους. Βλέπετε, η τιθάσευση της φωτιάς, που έγινε πριν από 500.000 χρόνια περίπου, δεν επαρκούσε. Αυτός ο προαιώνιος κύκλος της τυραννίας του σκοταδιού έσπασε, για δεύτερη φορά, με την ανακάλυψη του ηλεκτρισμού. Η ιστορία του ηλεκτρισμού είναι ένα θαυμάσιο «παραμύθι», που συναγωνίζεται ακόμη και εκείνα της Χαλιμάς. Ξεκινά από πολύ παλιά, από την εποχή που ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο Θεόφραστος και ο Πλίνιος είχαν παρατηρήσει τις μαγικές ιδιότητες του ήλεκτρου (κεχριμπάρι), που σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία προερχόταν από τα καθαρά δάκρυα των Ηλιάδων. Οι Ηλιάδες ήταν κόρες του Ήλιου και αδερφές του Φαέθωνα, οι οποίες δάκρυσαν όταν τις τιμώρησε ο Δίας, επειδή ο αδερφός τους είχε κλέψει το άρμα του πατέρα του και παραλίγο να έκαιγε τον Ουρανό και τη Γη. Ήταν πολύ φυσικό που στην πλούσια φαντασία των αρχαίων Ελλήνων τα «υπερφυσικά» φαινόμενα συνδέονταν με τη μυθολογία, προσδίδοντας έτσι στο «μαγικό» κεχριμπάρι θεϊκές ιδιότητες.
(Απόσπασμα από το βιβλίο Νίκολα Τέσλα, o προφήτης του 21ου αιώνα)