Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΙΣΗΣ
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει ακριβώς το πώς ο άνθρωπος κατελήφθη από αυτόν τον φόβο εξαρχής, αλλά ένα είναι σίγουρο. Τον έχει, και σε πολύ ανεπτυγμένη μορφή μάλιστα. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο φόβος αυτός έκανε την εμφάνισή του την εποχή που η πολιτική έγινε «επάγγελμα». Άλλοι θεωρούν ότι μπορεί να ιχνηλατηθεί σε μία εποχή που οι άνθρωποι άρχισαν να ενδιαφέρονται για το στυλ και να φορούν ρούχα.
Ο συγγραφέας δεν είναι χιουμορίστας, ούτε προφήτης, και τείνει να αποδώσει τον βασικό φόβο της επίκρισης στην κληρονομημένη φύση του ανθρώπου που τον ωθεί, όχι μόνο να αρπάζει τα αγαθά του συνανθρώπου του, αλλά και να δικαιολογεί την πράξη του ΕΠΙΚΡΙΝΟΝΤΑΣ τον χαρακτήρα του συνανθρώπου του. Είναι πασίγνωστο πως ο κλέφτης θα επικρίνει τον άνθρωπο που έκλεψε –και ότι οι πολιτικοί αποζητούν ψήφους, όχι επιδεικνύοντας τις αρετές τους και τα προσόντα τους, αλλά επιχειρώντας να αμαυρώσουν κάθε αντίπαλό τους.
(Απόσπασμα από το βιβλίο Σκέψου και Πλούτισε)