Μια φράση που χρησιμοποιείται χρόνια τώρα στον κόσμο του NLP είναι ότι «Ο χάρτης δεν είναι η περιοχή» (The map is not the territory). Αυτό ξεκίνησε για να διαφοροποιήσει την αντίληψη που έχουν οι άνθρωποι σχετικά με την εκάστοτε πραγματικότητα. Όπως ένας χάρτης απλά προβάλλει μια περιοχή αλλά δεν είναι η ίδια περιοχή, έτσι και η άποψη του καθενός σχετικά με την πραγματικότητα δεν σημαίνει ότι είναι η ίδια πραγματικότητα για όλους. Κοινώς «Η πραγματικότητα δεν είναι αυτό που πιστεύεις. Αυτό που πιστεύεις γίνεται η πραγματικότητά σου». Τα πάντα σε αυτή τη ζωή είναι θέμα αντίληψης. Το γεγονός ότι ένας άνθρωπος αντιλαμβάνεται κάτι με έναν δικό του τρόπο δεν συνεπάγεται ότι κάποιος άλλος θα μπορέσει να αντιληφθεί το ίδιο. Οπότε, αν υποθέσουμε ότι ο κάθε άνθρωπος έχει στο μυαλό του ένα δικό του χάρτη για να προσδιορίζει την πραγματικότητά του, κάποιος άλλος πιθανόν να έχει ένα διαφορετικό. Όταν αυτοί οι 2 άνθρωποι προσπαθήσουν να επικοινωνήσουν, τότε θα τεθεί θέμα στη μεταξύ τους επικοινωνία. Γιατί, εάν βάλουμε έναν χάρτη πάνω από έναν άλλον, οι οποίοι δεν είναι ίδιοι, ποτέ δεν θα μπορέσουν να ταυτιστούν. Η λύση σε αυτό το θέμα είναι να διευρύνεις τον χάρτη σου και να τον ανανεώνεις συνεχώς προκειμένου να μπορείς να αντιληφθείς τα πράγματα με τον τρόπο που τα βλέπουν οι άλλοι. Για παράδειγμα, ένα κομμάτι ξύλο για έναν επιπλοποιό μπορεί να σημαίνει ότι είναι υλικό για μια καρέκλα, για έναν καλλιτέχνη ότι είναι υλικό για να φτιάξει ένα έργο, και για έναν άνθρωπο που ζει σε μια καλύβα, υλικό θέρμανσης. Όλοι έχουν δίκιο. Απλά ο καθένας έχει διαφορετικό χάρτη και διαφορετική αντίληψη. Για να μπορέσει να καταλάβει ο ένας τον άλλον, θα πρέπει να μπορέσουν να επεκτείνουν τον χάρτη τους και την αντίληψη τους για να κατανοήσουν τη διαφορετική εναλλακτική τής πραγματικότητας. Και για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να υπάρχει αυτό που λέμε επικοινωνία.
(Απόσπασμα από το βιβλίο Η μαγεία του ανθρώπινου μυαλού)