Τι κοινό έχει το άνοιγμα μιας αστροπύλης, μια πετυχημένη επιχείρηση και το μαγείρεμα μακαρονιών;
Σε οτιδήποτε θέλουμε να κάνουμε, το ζητούμενο είναι πάντα η επιτυχία.
Μια λογική ερώτηση θα μπορούσε να είναι, υπάρχουν άραγε σταθερές Αρχές που μεγιστοποιούν το βαθμό επιτυχίας;
Πολλοί συγχέουν τις Αρχές της Επίτευξης, με τον Τρόπο που επιλέγουμε να πετύχουμε τον Σκοπό μας.
Για παράδειγμα…
Κάποιος θέλει να γράψει ένα μυθιστόρημα. Πριν εκατό χρόνια θα έγραφε με το χέρι, σήμερα μπορεί να επιλέξει να γράψει είτε στον υπολογιστή, είτε στο χέρι. Αυτός είναι ο Τρόπος. Για να γράψει, όμως, κανείς ένα μυθιστόρημα θα πρέπει, σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από τον τρόπο, να έχει καλή Γνώση της Γλώσσας.
Στο παράδειγμά μας, η Γνώση, και συγκεκριμένα η γνώση της γλώσσας είναι μία από τις Αρχές. Όσο καλύτερα γνωρίζει κανείς τη γλώσσα, έχει περισσότερες πιθανότητες να γράψει κάτι καλό και περισσότερες επιλογές τρόπων υλοποίησης του αντικειμένου που επιθυμεί. Επειδή ακριβώς Αρχές και Τρόπος είναι δύο διαφορετικά πράγματα, μπορούμε να μιλάμε για τη διαχρονικότητα του Νόμου της Επιτυχίας.
Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι κάποιος θέλει να ανοίξει μια αστροπύλη (μου αρέσουν τέτοιου είδους παραδείγματα).
Θα πρέπει να γνωρίζει:
- «Τι» ακριβώς θέλει να κάνει,
- «Πότε» πρέπει να γίνει, πρέπει να έχει τη «Γνώση» για να το κάνει, και να γνωρίζει
- «Γιατί» το κάνει.
Όσο καλύτερα έχουμε δουλέψει πάνω σε αυτά τα τέσσερα στοιχεία, τόσο καλύτερο το αποτέλεσμα. Υπάρχει και ένα πέμπτο στοιχείο, αλλά ας το ξεχάσουμε προς το παρόν (μπορεί να το βρει κανείς μέσα στο βιβλίο).
Όλα τα παραπάνω ισχύουν ακόμα κι αν θέλει κάποιος να βάψει το σπίτι του, να μαγειρέψει μακαρόνια ή να χτίσει μια πετυχημένη επιχείρηση.
Μα, θα μου πει κάποιος, όλα τα παραπάνω είναι αυτονόητα. Βεβαίως, και μάλιστα τα εφαρμόζουμε οι περισσότεροι έστω και ασυνείδητα. Το ζητούμενο είναι να γίνεται πάντα συνειδητή, συνδυαστική και ταυτόχρονη χρήση των Δεκαέξι Νόμων της Επιτυχίας.
(Απόσπασμα από το βιβλίο Ο Νόμος της Επιτυχίας)