o-nomos-tis-epitixias-allakse-tin-zoi-mou

Είναι τόσο όμορφο να αναγνωρίζεις τις Αρχές και τις Αξίες που δουλεύεις μέσα σου (και έξω σου) για χρόνια, μέσα από τα λόγια και τα γραπτά Μεγάλων Ανθρώπων όπως ο Napoleon Hill. Είναι οι στιγμές επιβεβαίωσης της Αλήθειας και του «Σωστού» που σου δίνουν την Εμπιστοσύνη και την Ησυχία να συνεχίσεις και να πας ακόμα μακρύτερα.

Πιάνοντας στα χέρια μου για πρώτη φορά το «Νόμο της Επιτυχίας» του Hill, είχα αυτή την αίσθηση που λέμε «σα να γυρίζω σπίτι» και αληθινά να νιώθω παιδί αυτής της οικογένειας, μιας και συντέλεσε στο δεύτερο μεγάλωμά μου, στην πιο συνειδητή μου ενηλικίωση ίσως, των τελευταίων  10 περίπου χρόνων.

Ξεκίνησα αυτό το ταξίδι, φορώντας πάνω μου μια πολύ βαριά ταμπέλα- του Σύμβουλου Προσωπικής Ανάπτυξης- κληρονομώντας μαζί και την Ευθύνη από τον επίσημο συνεργάτη και Μέντορά μου τον Bob Proctor και φέρνοντάς την στην Ελλάδα, σε μια εποχή που η ανάγκη γι’ αυτό είναι τεράστια αλλά και η παραπληροφόρηση για το θέμα επίσης μεγάλη…

Ο όρος Προσωπική Ανάπτυξη συνήθως τείνει να παραπέμπει στην θετική σκέψη και ευεξία σε γενικό επίπεδο και να θεωρείται δευτερεύουσας σημασίας και είδος πολυτελείας… Ακούω συχνά την έκφραση: «Καλή η προσωπική ανάπτυξη αλλά εδώ έχουμε σοβαρά προβλήματα να λύσουμε, δεν έχω χρόνο για τέτοια. Ας λύσω πρώτα τα προβλήματα και μετά θα αναπτυχθώ προσωπικά» Ή επίσης: «Ας είχα 1 εκατομμύριο και θα σου έλεγα πόσο θετικά θα σκεφτόμουν»!

Η μεγάλη Αλήθεια όμως είναι πως Πρώτα Γίνομαι και μετά Έχω. Το να περιμένω να γίνω για να έχω, είναι παράβαση του Νόμου. Και η Επιτυχία κάθε επιτεύγματος τελείται πάντοτε βάσει Νόμου και ποτέ κατά τύχη! Αυτό ήταν το μεγαλύτερο μάθημα που πήρα από τον Napoleon Hill και που κρατώ κυρίαρχο στο μυαλό μου και το υπενθυμίζω συχνά στον εαυτό μου και σε κάθε άνθρωπο που συνεργάζομαι:

«Γίνε και θα έχεις, μην περιμένεις να έχεις για να γίνεις».

Κι ότι έχω στην ζωή μου σήμερα, αποτελεί καθρέφτη αυτού που έχω γίνει. Κι ότι θέλω να έχω, αποτελεί την Εικόνα που θέλω να δείχνει ο καθρέφτης μου!

Αυτά τα βήματα, λοιπόν, ακολούθησα και συνεχίζω να ακολουθώ, προσπαθώντας πλέον να το κάνω συνειδητά από τότε που ήρθα σε επαφή με το υλικό του Hill. Κι αν θα ήθελα κάτι να ξεχωρίσω απ’ όλα αυτά, κάτι που έκανε εμένα να εμπνευστώ περισσότερο και να δω αποτελέσματα στη ζωή μου, αυτό θα ήταν το μάθημα της Φαντασίας.

Κι αυτό που έκανε ο Hill σε μένα, ήταν να μου «επιτρέψει» να χρησιμοποιώ αυτή την Ικανότητα, ξαλαφρώνοντας από πάνω μου την έννοια του «χάσιμο χρόνου» και της «άσκοπης ονειροπόλησης». Τα λόγια του ήταν: – «Η Φαντασία είναι η πιο εκπληκτική, η πιο δημιουργική Δύναμη που έχει γνωρίσει ποτέ αυτός ο κόσμος»!  Κι αυτό, πολύ πριν η αξιοπιστία του Αϊνστάιν, έρθει να προσδώσει επιστημονική απόδειξη σ’ αυτό…

Η δική μου αλήθεια!

Από μικρή, ήθελα να δουλεύω με παιδιά και η ενέργειά τους με τραβούσε κι ένιωθα καλά μαζί τους. Έτσι, σπούδασα νηπιαγωγός κι ακολούθησα για κάμποσα χρόνια αυτή την ιδιότητα, γινόμενη πολύ καλή μαθήτρια αυτών των μικρών δασκάλων. Κι ανακάλυψα λίγο-λίγο το πόσο «καλή δουλειά» έχει κάνει το εκπαιδευτικό μας σύστημα στη δημιουργία φοβισμένων και άτολμων ανθρώπων, με έναν τρόπο (που δεν θέλω να τον βλέπω ως ύπουλο και χειριστικό) αποτελεσματικά καταστρεπτικό.

Αυτό που έμαθα κι εκπαιδεύτηκα να κάνω στα παιδιά προσχολικής ηλικίας ήταν να χρησιμοποιώ την δημιουργική φαντασία ως μέσο εκπαίδευσης και ανάπτυξης των παιδιών. Τα παιδιά, όχι μόνο ήταν ελεύθερα να φανταστούν αλλά τους έδινα κι άλλα ερεθίσματα για να φανταστούν περισσότερο. Και όλοι ξέρουμε με τι μαγικό τρόπο το κάνουν αυτό τα παιδιά!

Και μετά…όταν η χρονιά τελείωνε, αυτά τα ίδια παιδιά έπρεπε να μπουν σε ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον, που όχι μόνο στερούνταν ερεθισμάτων αλλά πληρούσε απαγορεύσεων και ορίων της φαντασίας. Αυτό έχουμε υποστεί, καλώς ή κακώς, βιώνοντας την αρχή της σχολικής μας ηλικίας, ως ξερίζωμα μιας εκπληκτικής δύναμης που παρόμοιά της δεν έχει γνωρίσει ο κόσμος!

Αυτό λοιπόν το δικαίωμα μου επέτρεψε ξανά ο Hill να διεκδικήσω από την ίδια μου την ζωή, σε μια ηλικία που πίστευα πως στερούνταν ευκαιριών. Και το πρώτο εμπόδιο που χρειάστηκε να ξεπεράσω ήταν η απάντηση στην ερώτηση: «Τι Θέλεις»; Δεν ξέρω για εσάς, αλλά στο δικό μου μυαλό αυτή η ερώτηση ήταν απαγορευμένη. Πολλές φορές όταν πρόφερα τη λέξη Θέλω, μια φωνή μέσα μου απαντούσε ειρωνικά… «Θέλε!  Τι θα πει τι θέλω, τι μπορώ έχει σημασία» Κι αυτά που νόμιζα πως μπορούσα εκείνον τον καιρό, ήταν περιορισμένα…

-«Πες μου τι θέλεις (ήταν η πρόταση) και μην σε απασχολεί το Πώς…θα το βρεις στην πορεία»…κι αισθάνθηκα για μια στιγμή ξανά, σαν μικρό καλομαθημένο παιδάκι!

Βέβαια, έπρεπε κάποιος να μου εξηγήσει πρώτα το Γιατί και το Πώς λειτουργεί ο Κυρίαρχος Σκοπός και το πώς λειτουργεί αυτός ο μηχανισμός που μπορεί να καταφέρει τα πάντα!

Κι όλο αυτό φυσικά το έκανε ο  Hill με έναν τόσο μοναδικά λογικό και απλό τρόπο, που άρχισε να κλέβει κάθε δικαιολογία και φόβο που είχα μέσα μου.

Αυτό που έκανα τότε, ήταν να αρχίσω να διαβάζω και να μελετώ τις Αρχές της Επιτυχίας, με έναν πεινασμένο κι αχόρταγο τρόπο, με αποτέλεσμα να αρχίσω να μαλακώνω έναν σκληρό προγραμματισμό που μου στερούσε το δικαίωμα να Ελπίζω. Ακολουθούσα πιστά τις οδηγίες του με μια Επιμονή και Πειθαρχία, που για μένα ήταν πρωτόγνωρη.

Άρχισα ξανά να ονειρεύομαι (μυστικά στην αρχή) και να γράφω τα Θέλω μου στο χαρτί, ολοένα και μεγαλύτερα. Και κάθε φορά που το μυαλό μου με ρωτούσε το Πώς και Από Πού, απαντούσα: «Δεν ξέρω ακόμα αλλά οι ιδέες θα εμφανιστούν». Άρχισα να μιμούμαι ανθρώπους που θαύμαζα, στην αρχή της στάσης και της νοοτροπίας τους, στην φαντασία μου.

Έφτιαχνα εικόνες ευημερίας στο μυαλό μου και όπως έλεγε ο Hill, περίμενα με υπομονή και όλο και περισσότερη πίστη να εμφανιστούν οι πρώτες ενδείξεις και στην πραγματικότητά μου.

Και φυσικά, η ερμηνευτική ιδιότητα της Φαντασίας μου, λειτούργησε ως πομπός και δέκτης σκέψεων και ιδεών από εξωτερικές πηγές που βρίσκονταν στην ίδια Συχνότητα με μένα. Και διαμέσω του Νόμου της Έλξης, άνθρωποι και καταστάσεις διαμορφώθηκαν έτσι, ώστε να ζήσω και στην πραγματικότητα αυτό που για καιρό διατηρούσα στο μυαλό μου! Ήξερα πλέον πως τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ήταν μαγικό και πως όλα λειτουργούν βάσει συγκεκριμένων Νόμων, που όσο μελετούσα τόσο περισσότερο μου αποδεικνύονταν και μεγάλωναν την Πίστη μου σ’ αυτούς και σε μένα.

Ξέρω, πώς πολλοί άνθρωποι έχουν πετύχει τα όνειρά τους χωρίς να έχουν γνώση αυτών των Νόμων και χωρίς να έχουν διαβάσει Napoleon Hill ή οτιδήποτε άλλο. Ξέρω επίσης πως όλοι μας, κάποια στιγμή, όσο κι αν δεν φαίνεται, έχουμε πετύχει κάτι στη ζωή μας μ’ αυτόν τον τρόπο. Όμως, πόσο πιο εύκολη και λιγότερο αγχώδης είναι μια Ζωή που ξέρεις Πού πας και Πώς πας, παρά να περιπλανιέσαι τυχαία και με ασάφεια.

Οι Νόμοι υπάρχουν για να τους ακολουθούμε κι όπως και οι ανθρώπινοι νόμοι, η μη συμμόρφωση σ’ αυτούς έχει συνέπειες στην ίδια μας την Ελευθερία.

Πλέον γνωρίζω μέσα από την δική μου προσωπική εμπειρία πως εγώ Είμαι η Κυρίαρχος του Εαυτού μου και η Δημιουργός της δικής μου Ζωής! Θα συνεχίσω λοιπόν να μελετώ και να εφαρμόζω τους Νόμους και να ντύνομαι καθημερινά τον Σκοπό μου… «να μεταδίδω σε όσο περισσότερους ανθρώπους μπορώ, τη Γνώση και Εφαρμογή των Νόμων στην δική τους Ζωή». Και συγχρόνως να νιώθω Ευγνώμων για τους Μέντορες και Οδηγούς που μου προσφέρουν την δική τους Γνώση. Καθώς και γι’ αυτούς που συγκεντρώνουν αυτή την Γνώση σε έργα και βιβλία τέτοιας ποιότητας όπως ο «Νόμος της Επιτυχίας»!

(Απόσπασμα από το βιβλίο Ο Νόμος της Επιτυχίας)

 

Αφήστε μια απάντηση

0
    0
    ΚΑΛΑΘΙ
    ΤΟ ΚΑΛΑΘΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΙΟΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ